Dit is een techniek die ik tijdens de pelgrimstochten ook gebruik. En waar vaak verrassende antwoorden uit komen die richting geven.

Want je mag zeker zijn, de antwoorden zitten in je.

We hebben het alleen afgeleerd om er naar te luisteren. Vaak uit angst.
Want je vleugels spreiden en kiezen voor wat jouw - wilde - hart je ingeeft, kan betekenen dat je andere dingen loslaat.

Maar mijn ervaring heeft me geleerd dat, wanneer je er écht naar luistert, je een vertrouwen voelt. Een vertrouwen dat het goed komt. Een diep weten dat je dat te doen hebt, die stap te zetten hebt, die richting uit te gaan hebt.
En met dat weten, is er een soort van rust over je.

Niet dat het dan niet akelig is om bepaalde stappen te zetten of beslissingen te nemen.
Maar je voelt aan alles dat het goed is. Omdat je diep vanbinnen overtuigd bent, en je je rustig voelt met die stap of die beslissing.

Ik wens het je van harte toe.
Dat je kan luisteren naar de stem van jouw wilde hart.
En je je vleugels kan spreiden om een leven te leiden dat je vervult.

Inshallah.
(zoals mijn Berber-gidsen in Marokko zouden antwoorden)

To your wild heart!
Groetjes,
Inge