Reacties

Het nobele nut van niks doen — 1 reactie

  1. Hoi Inge

    Jaa! Dat ken ik. Meestal slaap ik tot 10u. Zalig! Wie doe ik daar kwaad mee? Ah.

    En toch kan ik er niet ten volle van genieten. Omdat ik me schuldig voel… Omdat ik weet dat mijn omgeving me scheef bekijkt. De mensen die mij het liefste zien en die ik het liefste zie.

    De grote doorn in hun oog is het feit dat ik sinds een jaar werkloos ben. Niet mijn keuze.
    Mijn naasten zijn gelukkig gestopt met vragen “of ik nog geen werk heb?” en of ik “daar en daar al gesolliciteerd heb?” Dat is net zo irritant als aan een koppeltje met kinderwens vragen of ze “nog niet zwanger zijn.” Zeker als solliciteren een calvarietocht is…

    Dus ja, ik slaap lang. Er is niks zo zalig als ’s avonds in je bed kruipen en weten dat er geen wekkerradio naast je staat die je op een ontiegelijk vroeg uur uit je bed zet. Als mijn innerlijke klok vindt dat ik moet wakker worden, dan doet ze dat. Of als de haan wil dat ik wakker word. Om 4u30 :-s

    Eigenlijk zou ik me er niks moeten van aan trekken wat “ze” denken. Want dat ik om 00u de was overhevel van de wasmachine naar de droogkast (dankuwel nachttarief), dat zien “ze” niet!

    Slapen is echt goed voor mij wat betreft het creëren van ruimte. Net voor ik in slaap val, merk ik dat er inspiratie binnenkomt. Het gebeurt geregeld dat ik het nachtlampje weer aan doe en notablok en potlood neem… leuk he :-)

    Groetjes
    An